O RZECZY W JĘZYKU POLSKIM SŁÓW KILKA

PO POLSKU RZECZ  TO WIĘCEJ NIŻ PRZEDMIOT MATERIALNY

Dziś będzie krótko i do rzeczy, bo opowiemy Wam o słowie rzecz.
Większość obcokrajowców uczących polskiego (Szukacie ciekawego kursu polskiego? Tu znajdziecie przydatne informacje.) dość wcześnie poznaje to słowo. Oznacza ono przedmiot i bardzo łatwo je przetłumaczyć na inny język obcy (die Sache po niemiecku, thing po angielsku, czy вещь po rosyjsku). O przedmiotach należących do nas mówimy moje rzeczy (tu zwykle używamy formy liczby mnogiej). Jednak po polsku rzecz pojawia się w kontekstach, które wychodzą poza to pierwsze podstawowe znaczenie. Często bowiem możemy usłyszeć, że ktoś ma dużo rzeczy do zrobienia, a więc musi zająć się wieloma sprawami (też lubiane słowo przez język polski) lub zadaniami.

Chcecie poćwiczyć język polski w sposób łatwy i przyjemny? Zajrzyjcie na nasz profil na FB.

KTO MÓWI DO RZECZY?

Jeśli podczas dyskusji na jakiś temat, ktoś zacznie robić dygresje i zbytnio odchodzić od tematu rozmowy, wystarczy powiedzieć: Do rzeczy, proszę i nasz interlokutor szybko wróci do przerwanego wątku.  Mówić do rzeczy znaczy tyle, co mówić na temat i z sensem. Ktoś, kto mówi od rzeczy, wypowiada się nie na temat i często bez sensu. Gdy jednak ten ktoś zreflektuje się i znów usłyszymy sensowne i ciekawe słowa, możemy to skomentować: Teraz mówisz do rzeczy. Na tej samej zasadzie możemy opisać osoby rozsądne, dobre pomysły i wszystko, co ma sens jako będące do rzeczy, zaś ich przeciwieństwem są te będące od rzeczy.

CO JESZCZE DOBRZE WIEDZIEĆ O RZECZY W JĘZYKU POLSKIM?

Ludzie mówiący zawsze wprost, nazywają rzeczy po imieniu, i rzeczą oczywistą jest (nie ma wątpliwości), że rozmowa z nimi jest zwykle krótka, treściwa, ale też trudna.

Język polski obdarzył rzecz wieloma znaczeniami. To małe słowo może oznaczać przedmiot, zadanie, czynność czy temat rozmowy. Cała rzecz w tym (o to właśnie chodzi), aby o tym pamiętać i zawsze używać rzeczy do rzeczy :).

NA TROPACH LITERY Y

ALFABET POLSKI - LITERA Y 
To będzie bardzo krótki tekst o bardzo intrygującej literce. Y - dwudziesta dziewiąta litera alfabetu polskiego zaciekawia wielu studentów kursów języka polskiego. Najbardziej zaskakujące okazuje się dla nich to, że w języku polskim Y nigdy nie występuje na początku wyrazu chyba, że dotyczy to słów zapożyczonych (Yeti, Yale, yuppie, Yamaha). Po polsku czytamy tę literę jak [i] z wyjątkiem takich słów jak ypsilon i ylid , kiedy wymawiana jest jak [y].  

Kiedy Y, kiedy I? 
Posługujący się językiem polskim obcokrajowcy, często mylą [i] i [y]. Mówiąc i pisząc po polsku, musimy pamiętać, że w języku polskim nie ma połączeń  - ly - ,  - ky - ,  - gy -  (wyjątkami są dialekty lub np. słowo kynolog), a jedynie  - li  -,  - ki - ,  - gi - (linia, kino, ginekolog, gimnastyka, gigantyczny, oni byli/rozmawiali). Szczególnie ważne jest to przy dylematach dotyczących wyboru końcówki dopełniacza liczby pojedynczej rodzaju żeńskiego lub mianownika liczby mnogiej . Mówimy więc dwie puszki kukurydzy, torebka Agnieszki, dwa pociągi. Pamiętajmy też, że  w polszczyźnie nie występują połączenia  - łi - , a jedynie  - ły -  (tzn. łyżka, łykać, łyżwy, były, rozmawiały).  Nigdy też nie stosujemy [y] jako ekwiwalentu dla spójnika [i]. Nie możemy więc napisać kawa y herbata, a jedynie kawa i herbata. Ten ostatni błąd jest dość typowy dla studentów z Hiszpanii i Włoch :)

                                                               Możesz przetestować swój polski na naszym profilu FB