czwartek, 4 września 2014
WIEM, ŻE MNIE ZNASZ. O UŻYCIU CZASOWNIKÓW ZNAĆ I WIEDZIEĆ
ANGLOSASKI PROBLEM NA KURSIE JĘZYKA POLSKIEGO
Już tytuł może przyprawić o zawrót głowy, szczególnie tych studentów języka polskiego, dla których językiem ojczystym jest język angielski. O ile Francuzi, Włosi, Niemcy czy Hiszpanie nie mają większego problemu ze zidentyfikowaniem, kiedy należy użyć czasownika: WIEDZIEĆ, a kiedy ZNAĆ, o tyle Anglosasi często napotykają tu barierę i nieustannie mylą te dwa słowa.
WIEDZIEĆ czy ZNAĆ? OTO JEST PYTANIE
Tymczasem istnieje bardzo prosta metoda na wyjaśnienie różnic w użyciu tych dwóch słów. Przyjrzyjcie się przykładom. Co widzicie?
Znam Warszawę/ Martę/ Adama/ tę książkę/ was/ twoich rodziców/ Polskę/ język polski
Wiem, gdzie leży Warszawa/ kim jest Marta/ jaki jest Adam/ kto napisał tę książkę/
jak nazywają się twoi rodzice/ jak jest po polsku … etc.
Popatrzcie uważnie na struktury, w których występują te czasowniki. Bezpośrednio po czasowniku ZNAĆ używamy rzeczownika. Pamiętajcie, że w zdaniu twierdzącym jest to rzeczownik w bierniku (acc.). Zaś czasownik WIEDZIEĆ potrzebuje towarzystwa zaimków pytajnych, względnych, nieokreślonych, a więc form: kto -co – gdzie – kiedy – jak – jaki/a/e – który/a/e etc. w zależności od kontekstu.
KONIUGACYJNE PUŁAPKI
Używając czasownika WIEDZIEĆ I ZNAĆ powinniście też pamiętać o nietypowych końcówkach w 3 osobie liczby pojedynczej czasu teraźniejszego. Sprawdźcie to na stronie z polskimi koniugacjami. Pamiętajcie także o specyficznej odmianie czasownika wiedzieć w czasie przeszłym.
A więc? Czy WIECIE już, jak używać obu czasowników. ZNACIE zasady ich funkcjonowania?
częsty problem studentów języka polskiego: "wiedzieć" czy "znać"?